prawnik, kajakarz, trener i prezes poznańskiej Warty, wielokrotny mistrz Polski, finalista MŚ i ME, trzykrotny uczestnik IO (1964, 1968, 1972), brązowy medalista olimpijski (wraz z Władysławem Szuszkiewiczem) z Monachium (1972).
Urodzony 24 października 1940 w Poznaniu, syn Mariana i Anny Łuczak (rodzice zginęli tragicznie w grudniu 1942), absolwent Wydziału Prawa UAM w Poznaniu, gdzie otrzymał tytuł magistra praw i miejscowej AWF (trener), kajakarz (176 cm, 82 kg) poznańskiej Warty (1955-1974), wychowanek Tadeusza Rumieja (pierwszy trener, stary harcerz, wspaniały człowiek), podopieczny trenerów: Stanisława Zantary i Andrzeja Niedzielskiego.
Poznaniak z krwi i kości. Wychował się w Chwaliszewie i na wodach Warty. Zawodnik mądry, dociekliwy, zaangażowany, a przede wszystkim pogodny. Całe życie w ukochanym klubie. W Warcie był zawodnikiem, trenerem i prezesem. Przez wiele lat utrzymywał się w polskiej i światowej czołówce, ale dopiero pod koniec kariery, przed IO w Monachium (1972) właśnie trener Andrzej Niedzielski (zmarł tuż po wprowadzeniu stanu wojennego w 1982) posadził go w jednym kajaku z Władysławem Szuszkiewiczem. No i stało się! Brązowy medal olimpijski jest praktycznym wkładem poznaniaka w „dzieło otwarcia” polskich kajaków na szeroki świat.
24-krotny mistrz Polski: K-1 500 m (1969), K-2 500 m (1968, 1969, 1970, 1971, 1973), K-2 1000 m (1964, 1965, 1966, 1968, 1970, 1971, 1972, 1973), K-4 1000 m (1964, 1965, 1970, 1974), K-2 10000 m (1965, 1966, 1968, 1974) i K-4 10000 m (1965, 1966). 8-krotny finalista MŚ 1966 Berlin: 4. msc (K-4 1000 m), 7. msc (K-4 10000 m), 1970 Kopenhaga: 5. msc (K-2 500 m), 1971 Belgrad: 5. msc (K-2 1000 m), 6. msc (K-2 500 m), 1973 Tampere: 4. msc (K-2 500 m), 4. msc (K-1 4×500 m), 5. msc (K-2 1000 m). 3-krotny finalista ME: 1965 Snagov: 5. msc (K-1 4×500 m), 8. msc (K-2 1000 m), 1969 Moskwa: 4. msc (K-2 500 m).
Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi. Po zakończeniu kariery sportowej nadal wyjątkowo aktywny (działalność zawodowa i społeczna). Sędzia międzynarodowy w kajakarstwie klasycznym, działacz sportowy (wiceprezes PZKaj, prezes Wielkopolskiej Fundacji Kajakowej), wychowawca i trener. Działacz PKOl (Trybunał Arbitrażowy).
Zmarł 12 września 2012 roku w Poznaniu. Miał 72 lata.
*1964 Tokio: kajakarstwo, czwórki 1000 m. – 5. msc w półfin. (8 osad) z czasem 3.28,43, odp. z konk. (zw. w finale osada ZSRR: N. Czuszikow, A. Griszin, W. Jonow i W. Morozow – 3.14,67). Partnerami P. w osadzie byli: S. Jankowiak, R. Marchlik i R. Ruszkowski.
*1968 Meksyk: kajakarstwo, czwórki 1000 m. – 3. msc w przedb. (6 osad) z czasem 3.21,7, 3. msc w półfin. (5 osad)z czasem 3.21,29, 8. msc w finale – 3.22,10 (zw. osada Norwegii: S. Amundsen, E. Söby, T. Berger, J. Johansen – 3.14,38). Partnerami P. w osadzie byli: E. Janusz, R. Marchlik i W. Zieliński.
*1972 Monachium: kajakarstwo, dwójki 1000 m. – 2. msc w przedb. (8 osad) z czasem 3.48,13, 2. msc w półfin.(6 osad) z czasem 3.34,50, 3. msc w finale (9 osad) z czasem 3.33,83, zdobywając brązowy medal (zw. N. Gorbaczow i W. Kratusjuk, ZSRR – 3.31,23). Partnerem P. był W. Szuszkiewicz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 301; Pawlak, Olimpijczycy, s. 205; Duński, Od Paryża, s. 692-693; MES, t. 2, s. 274; Przewodnik Iskier, s. 180; Porada, Igrzyska, s. 862, 872, 884; Księga sportu polskiego 1944 -1974, s. 483, 485, 487; USC Poznań, AU 286/1940 P.