CZERWIŃSKI RYSZARD
technik motorzysta, pięściarz klubów szczecińskich, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 31 października 1954 w Gorzowie Wielkopolskim, absolwent Technikum Budowy Okrętów w Szczecinie (technik motorzysta).
Pięściarz (164 cm / 53 kg) wagi papierowej i muszej Stilonu Gorzów (1969-1971), szczecińskich klubów: Pogoni (1971-1973) i Stali Stocznia (1974-1979), Czarnych Słupsk (1979-1982) i ponownie Pogoni (1982-1984). Z wychowankiem trenerów Tadeusza Plisko, Józefa Pińskiego i Józefa Walendzińskiego wiązano duże nadzieje. Groźny nawet dla najwybitniejszych krajowych rywali (Henryk Średnicki, Leszek Błażyński), na arenie międzynarodowej nie potrafił wywalczyć sobie spodziewanej pozycji mimo posiadanych atutów.
4-krotny mistrz Polski: w wadze papierowej (1973) i muszej (1976, 1977, 1980) oraz 3-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych 1973-1980 (1 zwycięstwo, 2 porażki). Podczas mistrzostw Europy w Belgradzie (1973) walcząc jeszcze w wadze papierowej odpadł z turnieju po przegraniu ćwierćfin. walki z Hiszpanem Enrigue Cal Rodriguezem (2:3). Zwycięzca turniejów: „Złoty Pas Polusa” (1973, 1974), „Gryf Szczeciński” (1974) oraz „Laur Wrocławia” (1976). Stoczył 270 walk (230-7-33).
W roku 1981 został wybrany najlepszym sportowcem woj. słupskiego a w roku 1995 uznano go za najlepszego zawodnika 50-lecia pięściarstwa szczecińskiego.
*1980 Moskwa: w. kogucia – w pierwszej kolejce pokonał przez ko. w I rundzie Firmina Abissiego (Benin), w drugiej przegrał 0:5 z Dumitru Cipere (Rumunia) i odp. z konk. (zw. J. Hernandez, Kuba).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 175; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 42-43; Osmólski, Leksykon boksu, s. 29; Pawlak, Olimpijczycy, s. 53-54 (tu błędnie: 3-krotny mistrz Polski); Olszewski L., Kres 15-letniej kariery Ryszarda Czerwińskiego, „Boks”, 1984, nr 11; Nowakowski P., Ryszarda Czerwińskiego droga z ringu na morze, „Bokser”, 2002, nr 8; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s.204.
