księgowy, reprezentacyjny hokeista ze Lwowa, olimpijczyk z Los Angeles (1932).
Urodzony 28 grudnia 1908 we Lwowie. Jako 12-letni uczeń IV klasy szkoły ludowej im. Jordana, w czasie odwrotu wojsk polskich z Ukrainy (czerwiec – wrzesień 1920) był czynnym członkiem Miejskiej Straży Obywatelskiej (służba pomocnicza, oddział „Wilki”), za co otrzymał Krzyż Obrony Lwowa (nr 3110). Ukończył potem 8-klasowe gimnazjum i po 2-letnim kursie w Państwowym Liceum Handlowym (1931) pracował jako księgowy Kasy Samopomocowej Policji Państwowej woj. lwowskiego. Już jako młody chłopak kopał piłkę, ale do najwyższych zaszczytów w sporcie doszedł w hokeju na lodzie.
Reprezentując barwy Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego i miejscowej Pogoni awansował do reprezentacji Polski (rozegrał w barwach narodowych 35 spotkań – debiut w 1929 na mistrzostwach Europy w Budapeszcie) i znalazł się w składzie olimpijczyków. Rok po igrzyskach (1933) Sabiński wraz z kolegami z lwowskiej Pogoni wywalczył w Katowicach tytuł mistrza Polski (grali z nim m. in. Weissberg, Kuchar, Hemmerling, Zimmer).
Zmarł 28 czerwca 1978 roku w Manchesterze (Wlk. Brytania).
*1932 Lake Placid: członek drużyny hokejowej, która po porażkach: z Kanadą 0:9 i 0:10, USA 1:4 i 0:5 oraz Niemcami 1:2 i 1:4 zajęła 4 m. w turnieju na cztery uczestniczące w nim zespoły (zw. Kanada). Skład drużyny zob. – Kowalski Adam.
Bibl.: Domański, Śladem, s. 40, 181, 186; Głuszek, Leksykon 1999, s. 315 (tu brak podstawowych danych biograficznych); Pawlak, Olimpijczycy , s. 223 (tu także brak danych biograficznych); Porada, Igrzyska, s. 820; CAW; Odrz. 30.05.1936.
