Sarna (Sałacińska) Mirosława Kazimiera

SARNA (SAŁACIŃSKA) MIROSŁAWA KAZIMIERA

nauczycielka wf, trener, mistrzyni Europy w skoku w dal (1969), członkini reprezentacyjnej sztafety 4 x 100 m, uczestniczka IO w Meksyku (1968).

Urodzona 8 czerwca 1942 w Łodzi w rodzinie robotniczej (córka Stefana i Józefy Grusieckiej), ukończyła miejscowe XVIII Liceum Ogólnokształcące im. Śniadeckiego (1960) i AWF w Krakowie (1965), gdzie otrzymała tytuł magistra wf. Lekkoatletka (specjalistka w skoku w dal i sprincie) łódzkich klubów: Ogniwa (1955) i Społem (1956-1962), krakowskiego AZS – AWF (1963-1965) i klubów kieleckich: Budowlani (1966-1973), AZS Novi (1977) i AZS (1978), podopieczna trenera – męża Edmunda Sarny. 29-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1959-1973 (47 startów, 3 zwycięstwa indywidualne), 1-krotna rekordzistka (5-bój) i 8-krotna mistrzyni Polski: 200 m (1967, 1969), 4 x 100 m (1963), w dal (1964, 1968, 1969, 1973) i 5-boju (1966). Rekordy życiowe: 100 m – 11.5 (2 lipca 1969 Mediolan) i 11.84 (21 czerwca 1973 Warszawa), 200 m – 23.5 (27 września 1970 Erfurt), 400 m – 55.6 (18 października 1969 Kielce), wzwyż – 1.71 (4 października 1969 Ostrowiec), w dal – 6.49 (19 września 1969 Ateny), 5-bój – 4733 (5 października 1969 Ostrowiec). Największy sukces odniosła podczas mistrzostw Europy w Atenach (1969), gdzie zdobyła złoty medal w skoku w dal (6.49). Dwa brązowe medale wywalczyła podczas Europejskich Igrzysk Halowych: w Wiedniu (1970), gdzie skoczyła 6.54 i w Rotterdamie (1973) – 6.15. Wiele cennych wyników uzyskała także startując w reprezentacyjnej sztafecie 4 x 100m. Polki zdobyły m.in. srebrne medale na Uniwersiadach w Sofii(1961) i Budapeszcie (1965), a także wygrały bieg sztafetowy podczas finału Pucharu Europy w Kassel (1965) uzyskując 44.9. Partnerkami Sarny w biegu rozstawnym były E. Kolejwa, I. Kirszenstein i E. Kłobukowska. Nauczycielka wf w szkołach kieleckich, trenerka II i I kl. w lekkoatletyce (klubów kieleckich). Zasłużona Mistrzyni Sportu (1973), odznaczona m. in. Złotym Krzyżem Zasługi i złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Mężatka (mąż Edmund Sarna jest nauczycielem wf), ma dwie córki (Eliza i Anna). Mieszka w Kielcach.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 316; Pawlak, Olimpijczycy, s. 224; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); Łojewski, Mecze kobiet , s. 17; MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 170, 172, 176, 200, 239, 252, 256, 268, 270; zur Megede, Die Geschichte der olympischen, 42, 387, 388; Mistrovstvi Evropy, s. 31; European Indoor Handbook, s. 66; MES, t. 2, s. 383; Michniak, Świętokrzyski Leksykon Sportowy, s. 186; AAWF Kraków, nr alb. 2528 / S.
*1968 Meksyk: w dal – w elim. osiągnęła 6.44 (min. kwalifik. 6.35), w finale 5 m. (14 zaw.) z wynikiem 6.47 (zw. Rumunka V. Viscopoleanu – 6.82); 4 x 100 m – 7 m. w II półfin. (7 zesp.) z wynikiem 53.0, odp. z konk. (zw. USA – 42.8). Partnerkami w sztafecie były: U. Jóźwikowa, D. Straszyńska i I. Szewińska.

« powrót do listy