łyżwiarz figurowy, mistrz świata juniorów w parach tanecznych (z Sylwią Nowak), wielokrotny mistrz Polski, olimpijczyk z Nagano (1998) i Salt Lake City (2002).
Urodzony 16 lutego 1975 w Łodzi, syn Kazimierza i Teresy Kowalskiej, absolwent miejscowego III Liceum Ogólnokształcącego im. T. Kościuszki (1994), student Wydziału Prawa UŁ. Łyżwiarz figurowy (176 cm, 68 kg) w konkurencji par tanecznych, od 1990 z Sylwią Nowak (wcześniej w 1989 zdobył tytuł mistrza Polski juniorów w tańcach z A. Domańską), reprezentant łódzkich klubów: ŁTŁ (1990-1992), ŁOS (1993-1994) i MKŁ (1995-2001), wychowany i prowadzony przez Marię Olszewską-Lelonkiewicz (współpraca m. in. trenerów od ćwiczeń ogólnorozwojowych: Jerzego Fidusiewicza, Kazimierza Marandy, choreografów, Rosjanki Jeleny Czajkowskiej oraz Krystyny i Kazimierza Ruszkiewiczów).
Najmłodsza z konkurencji łyżwiarskich – tańce na lodzie (debiut olimpijski dopiero w 1976 w Innsbrucku) miały na krajowym podwórku wybitnych przedstawicieli (np. Anna Bursche Lindnerowa – Leon Osadnik, Teresa Weyna – Piotr Bojańczyk), ale dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych (bardzo szeroka i intensywna praca z młodzieżą w ośrodkach łódzkim i gdańskim) dzięki juniorom doszliśmy do czołówki światowej (też na razie tylko w konkurencji juniorów) i zaczęliśmy się liczyć w rywalizacji międzynarodowej. Mimo żmudnych treningów i konsultacji najlepszych trenerek na świecie, Rosjanek: oprócz Jeleny Czajkowskiej także Natalii Liniczuk, Natalii Dubowej i Tatiany Tarasowej Polacy (S. Nowak – S. Kolasiński), których styl jakoś nie odpowiadał gustom sędziów, zatrzymali się w europejskiej i światowej hierarchii w okolicach 10. miejsca, podczas gdy kilka par z którymi wygrywali na początku kariery, dotarło do podium.
W konkurencji juniorów – 3-krotny mistrz Polski (1992-1994) i wicemistrz (1991), uczestnik MŚ: 1991 -19, 1992-11, 1993-2 i 1994 – 1 m. 8-krotny mistrz Polski seniorów (1995-1998, 2000-2003). Uczestnik ME: 1995 Dortmund – 12., 1996 Sofia – 9., 1997 Paryż – 9., 1998 Mediolan – 11., 1999 Praga – 8., 2000 Wiedeń – 7., 2001 Bratysława – 11. i MŚ: 1994 Chiba – 23., 1995 Birmingham – 14., 1996 Edmonton – 11., 1997 Lozanna – 11., 1998 Minneapolis – 11., 1999 Helsinki – 9., 2000 Nicea – 9., 2001 Vancouver – 14. Olimpijczyk (1998, 2002). Czołowe lokaty w innych zawodach: Skate Canada 1998 – 3., Finlandia Trophy 1995 – 1., NHK Trophy 1997 – 4., Puchar Rosji 1999-3, Trophee Lalique 2000 – 4. Odznaczony m.in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1998).
*1998 Nagano: łyżwiarstwo figurowe, pary taneczne – 12 m. na 23 start. z notą 23,4 pkt. (zw. O. Griszczuk – J. Płatow Rosja – 2.0). Partnerką była S. Nowak.
*2002 Salt Lake City: łyżwiarstwo figurowe, pary taneczne – 13 m. na 24 start. z notą 26.0 pkt. (zw. M. Anissina – C. Peizerat Francja 2.0).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 231; Pawlak, Olimpijczycy, s.121 (brak podstawowych danych dotyczących kariery sportowej); Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 109, 310, 314-315; Piruetem przez historię, s. 10, 24 (tu błędnie mistrz Polski w 1999); Wywiad środowiskowy.