ps. „Spirytus”, „Romek”, wychowanek lwowskiej Pogoni, bramkarz. Olimpijczyk z Berlina (1936).
Urodzony 4 października 1907 we Lwowie, absolwent tamtejszego gimnazjum realnego i wychowanek miejscowej Pogoni, w której barwach (1928-1939) przez 12 sezonów rozegrał 234 mecze, co było rekordem wśród bramkarzy naszej ekstraklasy w okresie międzywojennym. Od debiutu ligowego – 6 maja1928 aż do wybuchu wojny opuścił tylko pięć spotkań, a od 9 listopada 1930 nie dał szans zmiennikowi, grał pełne 90 minut w 174 meczach. Bardzo sprawny, elegancki, dobrze wyszkolony technicznie, cieszący się wielkim autorytetem wśród kolegów (od jesieni 1936 kapitan zespołu).
Lwowski bramkarz (jedynym „mankamentem” była niska waga 61 kg przy wzroście 176 cm), grał również w narodowej drużynie (18 występów w meczach oficjalnych i 3 w nieoficjalnych). Podczas wojny w czasie okupacji sowieckiej, Albański grał w barwach Dynama (1939-1940) i Spartaka Lwów (1941), zaś po wojnie (pracował jako technik-górnik, od 1950 trener II klasy) reprezentował: Resovię (1944-1945) i Pogoń Katowice (1945-1946) jako grający trener. Występował również jako arbiter (piłka nożna, hokej na lodzie).
Zmarł w Katowicach 28 marca 1992 r.
*1936 Berlin: bramkarz drużyny piłkarskiej, która w elim. pokonała Węgry 3:0, w ćwierćfinale Anglię 5:4, w półfinale przegrała z Austrią 1:3, a w meczu o brązowy medal uległa Norwegii 2:3 zajmując ostatecznie 4. miejsce w turnieju (zwyc. Włochy ). Albański brał udział we wszystkich meczach. Partnerami A. byli: F. Cebulak, E. Dytko, A. Gałecki, H. God, W. Góra, W. Kisieliński, J. Kotlarczyk, H. Martyna, M. Matyas, W. Musielak, T. Peterek, R. Piec, F. Scherfke, W. Szczepaniak, J. Wasiewicz i G. Wodarz.
Bibl.: EP Fuji, Lwów – Wilno, s. 159; Głuszek, Leksykon 1999, s. 147 (tu data śmierci 30 marca ); Pawlak , Olimpijczycy, s. 21 ( tu także data 30 marca bez podania miejsca śmierci i błąd w latach kariery sportowej 1930-1939).
