pedagog, czołowy jeździec Polski w WKKW i skokach, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 13 listopada 1959 w Czerwinie koło Warszawy, syn Wincentego i Zofii Jastrzębskiej, absolwent Technikum Samochodowego w Zielonej Górze (1980) i Wydziału Historycznego tamtejszej WSP (1989).
Zawodnik (173 cm / 72 kg) Legii Warszawa (od 1972), Hubertusa Biały Bór, Lumelu Zielona Góra i KJ Zagozd (trener Wojciech Mickunas).
Jako junior zaczął od skoków (na wałachu Włodarz), ale znaczący sukces odniósł w WKKW kończąc ME (1977) na 9. miejscu indywidualnie i z brązowym medalem w drużynie (na Epigrafie). Po nieudanym występie olimpijskim (1980) i wielu latach startów, znów trafił do kadry narodowej skoczków 1996, 1999).
2-krotny I wicemistrz Polski w tej specjalności: 1993 (na Majdanie) i 1995 (na Senatorze).
*1980 Moskwa: jeździectwo, WKKW ind. – nie ukończył konk.; WKKW druż. – na skutek zdekompletowania zespół nie został sklasyfikowany. Partnerami Jasińskiego (startował na Hangarze) byli: J. Daniluk, M. Szłapka i J. Wierzchowiecki.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 214; Pawlak, Olimpijczycy, s. 102; Jeźdźcy olimpijscy, s. 77-79; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Wywiad z zawodnikiem.
