Stanisław Kłosowicz

KŁOSOWICZ STANISŁAW (1906-1955)

kolarski „góral” z Łodzi, olimpijczyk z Amsterdamu (1928), świadek zbrodni katyńskiej.

Urodzony 4 marca 1906 w Krasnojarsku (Rosja) w rodzinie robotniczej Józefa i Leokadii Grzybowskiej. Po przyjeździe wraz z rodzicami do Polski uczęszczał do szkoły powszechnej w Łodzi i tam też był uczniem Gimnazjum Miejskiego im. M. Kopernika, którego jednak nie ukończył. Edukację zakończył w Szkole Zawodowej M. Wagnera, gdzie zdobył kwalifikacje tokarza i w tym zawodzie pracował później wiele lat w Fabryce Uzbrojenia w Radomiu (1930-1939).

Na rowerze jeździł zawodniczo od 1922 roku, będąc przez cały czas członkiem Towarzystwa Zwolenników Sportu w Łodzi. Specjalizował się w kolarstwie szosowym, ale wyjątkowe predyspozycje posiadał w pokonywaniu gór, wygrywając aż trzykrotnie (1927-1929) wyścig na trasie Kraków – Zakopane (nieoficjalne mistrzostwa Polski). Od 1927 należał do czołówki polskich szosowców, a w latach 1931-1932 (klasyfikacja PZKol i Challenge „PS”) uznano go za najlepszego kolarza szosowego w kraju. Wygrał mistrzostwo Polski (1932) i dwukrotnie (1928, 1931) był drugi w morderczych długodystansowych wyścigach, gdzie kolarze pokonywali dystans pojedynczo na czas. Uczestnik pierwszych Biegów Dookoła Polski: 1928 /3 miejsce/, 1929 /8/ i mistrzostw świata w Rzymie (1932), gdzie w indywidualnym wyścigu szosowym (137 km) zajął 15 m. Olimpijczyk.

W czasie okupacji znalazł się przypadkowo, wbrew własnej woli, w zorganizowanej przez Niemców wycieczce „by być świadkiem zbrodni katyńskiej Sowietów” (1941). Po wkroczeniu Armii Czerwonej (1945) na zasadzie retorsji aresztowany i wysłany w głąb ZSRR. Powrócił do Polski dopiero na początku lat pięćdziesiątych, był już śmiertelnie chory. Żonaty (26 grudnia 1933) z Wandą Myślińską (b. Miss Radomia), miał dwoje dzieci: Danutę (1945) i Bogdana (1951). Zmarł w Radomiu 16 października 1955 i tam też został pochowany.

* 1928 Amsterdam: kolarstwo, szosowy wyścig ind. – 57 m. na 63 start. z czasem 5:1.31 (zw. Duńczyk H. Hansen – 4:47.18); wyścig druż. – 13 m. na 15 start. z czasem 17:16.35 (zw. Dania – 15:09.14). Partnerami w zespole byli: E. Michalak, J. Popowski i J. Stefański.

Bibl.: Bogusz, Łódzcy Olimpijczycy, s. 68; Głuszek, Leksykon 1999, s. 229 (tu błędny rok urodzenia 1903); Pawlak, Olimpijczycy, s. 119 (tu także błędny rok urodzenia); Tuszyński, Złota księga, s. 229; Tuszyński, 100 lat WTC, s. 119 i dalsze; Kronika sportu, s. 910 , 911.