kolarz torowy, olimpijczyk z Amsterdamu (1928), mechanik samochodowy.
Urodzony 7 maja 1905 r. w Warszawie, syn Mikołaja i Tekli Łacińskiej; po ukończeniu szkoły podstawowej przysposabiał się w prywatnych zakładach do wykonywania zawodu mechanika samochodowego.
Cała jego kariera sportowa związana jest z WTC i torem kolarskim na Dynasach, na którym pojawił się na początku lat 20-tych. Był wszechstronnie utalentowanym torowcem, przede wszystkim jednak sprinterem. Mistrz Warszawy w tej specjalności (1925, 1926, 1928, 1929), utrzymał się też do końca lat 20-tych w czołówce najszybszych torowców Polski: 1925 – 2., 1928 – 3., 1929-30 – 2.
Startował także w drużynie na 4000m (dochodzenie). W tej specjalności (wraz z F. Szymczakiem, J. Langem i J. Oksiutyczem) był twórcą najlepszego wyniku na świecie – 5.09,0 (1925). Z innym kolegą klubowym – Ludwikiem Turowskim – tworzył najlepszy w kraju tandem (bezkonkurencyjny), ale nie rozgrywano jeszcze w tej specjalności mistrzostw krajowych i w tej konkurencji został olimpijczykiem.
W ciągu całej kariery kolarskiej 3-krotnie uczestniczył też w mistrzostwach świata (1925, 1926, 1929), startując w sprincie (odpadł w eliminacjach). Okupację niemiecką przeżył w Warszawie. Po wojnie nie brał czynnego udziału w życiu sportowym. Był żonaty (Stefania Rosłoń).
Zmarł w Warszawie 15 maja 1981 r.
*1928 Amsterdam: kolarstwo torowe – tandemy – w elim. Polacy już w I rundzie trafili na bardzo groźnych rywali; przegrali z Niemcami zdecydowanie i odpadli z konkurencji (zw.Holandia, 11,8). Partner w tandemie: L.Turowski.