inżynier, siatkarz olsztyńskiego AZS, 140-krotny reprezentant Polski, olimpijczyk z Meksyku (1968).
Urodzony 26 lutego 1942 w Łucku, absolwent olsztyńskiej Wyższej Szkoły Rolniczej, gdzie otrzymał tytuł inżyniera rolnika. Siatkarz (180 cm, 75 kg) wierny jednemu klubowi, olsztyńskiemu AZS (1957-1974). Zdobył w jego barwach tytuł mistrza Polski (1973), wicemistrza kraju (1972, 1974), brązowy medal MP (1971) i dwukrotnie Puchar Polski (1971, 1972). 140-krotny reprezentant Polski 1961-1971 (wszechstronny, był wykorzystywany w drużynie narodowej na każdej pozycji). Wywalczył z nią brązowy medal ME w Stambule (1967), był finalistą MŚ 1970 w Sofii (5 m.) i uczestnikiem Pucharu Świata 1969 w Lipsku (8 m.).
Po zakończeniu kariery zawodniczej w Polsce grał jeszcze w Holandii, gdzie obecnie mieszka na stałe (ma obywatelstwo tego kraju). Mistrz Sportu, odznaczony m. in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1968 Meksyk: członek drużyny siatkówki, która po zwycięstwach nad Meksykiem 3:1, Belgią 3:0, USA 3:0, Brazylią 3:0, Bułgarią 3:0 i CSRS 3:1 oraz porażkach z Japonią 0:3, ZSRR 0:3 i NRD 0:3 zajęła w turnieju 5 m. (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Ambroziak Zdzisław.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 376; Pawlak, Olimpijczycy, s. 296-297; MES, t. 2, s. 667; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 109 i dalsze.
