inżynier zootechnik, czołowy jeździec polski lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, olimpijczyk z Monachium (1972), zginął w wypadku drogowym.
Urodzony 4 sierpnia 1947 w Złotoryi na Dolnym Śląsku, syn Stanisława i Ireny Kozłowskiej, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Bartoszycach (1967) oraz Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie (1972) i Akademii Rolniczo – Technicznej w tym mieście (1976), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera zootechniki. Całe jego życie związane było jednak ze Stadniną Koni w Liskach, gdzie mieszkał z rodzicami (od 1952), po maturze podjął pracę (1967) i rozpoczął karierę sportową (1960-1976) w LZS Liski (184 cm, 73 kg) pod okiem ojca.
Debiutował w 1960 roku a już w dwa lata później na mistrzostwach Polski juniorów w skokach został II wicemistrzem, zaś w latach 1964-1965 (na klaczy Czeladka) wywalczył dwukrotnie tytuł mistrza kraju w tej konkurencji. W latach następnych szybko awansował do grona najlepszych jeźdźców Polski w skokach i ujeżdżeniu. Złoty medalista MP w ujeżdżeniu (1976) był aż 7-krotnym I wicemistrzem kraju: w skokach (1967, 1969, 1973) i ujeżdżeniu (1972-1975) i 3-krotnym II wicemistrzem Polski: w ujeżdżeniu (1971) i skokach (1971, 1972), startując na koniach: Chloe, Biszka, Szaszka, Tarnów, Glejt i Kobryń. W latach 1966-1972 aż 15-krotnie startował w Pucharze Narodów odnosząc 1 zwycięstwo. W sumie podczas całej kariery sportowej wziął udział w 1273 konkursach odnosząc 198 zwycięstw. W barwach narodowych (1965-1974) na 193 starty zajął 103 punktowane miejsca, w tym 6 razy pierwsze. Mistrz Sportu, odznaczony m.in. brązową odznaką FEI.
Wracając z Olsztyna, gdzie zdał egzamin magisterski (29 września) uległ wypadkowi samochodowemu. W wyniku odniesionych obrażeń zmarł w szpitalu w Bartoszycach 30 września 1976 r. i pochowany został na Cmentarzu w Sępopolu.
*1972 Monachium: jeździectwo, konkurs skoków ind. – w elim. zajął 13-18 m. na 56 start. z wynikiem 8.00 p.k., w finale (20 zaw.) nie uk. konk. zajmując 16-20 m. (zw. G. Mancinelli Włochy); konkurs skoków druż. – 12 m. na 17 start. z wynikiem 107.25 p.k. (zw. RFN – 32.00 p.k.). Partnerami w drużynie byli: J. Kowalczyk, M. Kozicki i P. Wawryniuk. Startował na klaczy Biszka.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 203; Pawlak, Olimpijczycy, s. 87; Habinowska, Ludzie i konie, s. 331, 401-407; Jeźdźcy olimpijscy, s. 67-68; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Wywiad rodzinny (żona).
