OŁDAK STEFAN (1904-1969)
|
ps. „Kostrzewski II”, inżynier, średniodystansowiec, olimpijczyk z Paryża (1924), wybitny sędzia i działacz PZLA.
Urodzony 5 listopada 1904 w Warszawie, syn Wojciecha i Rozalii Baran ukończył miejscowe Gimnazjum Meskie św. Wojciecha (1925) i Wydział Inżynierii Lądowej PW (1934) zdobywając tytuł inżyniera budowy dróg i mostów, a później (1954) magistra nauk technicznych. Pracował między innymi w Departamencie Dróg Kołowych Ministerstwa Komunikacji 1935-1937 i Warszawskiej Dyrekcji PKP – projektant i kontroler drogowy.
Lekkoatletykę (już w okresie gimnazjalnym) uprawiał w stołecznych klubach: Varsovii (1921) i AZS (1922-1927) specjalizując się w biegach średnich (występował także pod pseudonimem „Kostrzewski II”). Był 1-krotnym reprezentantem w meczach międzypaństwowych (1926), 11-krotnym rekordzistą Polski (400, 800, 1500 m i w sztafetach) i 4-krotnym mistrzem Polski w sztafecie 4×400 m (1923-1925, 1927). Startował 2-krotnie na Akademickich Mistrzostwach Świata i został też olimpijczykiem.
Po zakończeniu kariery zawodniczej (1927) rozpoczął działalność społeczną w WOZLA, którego był wiceprezesem (1929-1939). Należał także do grona wyróżniających się sędziów. W czasie okupacji przebywał w Warszawie (konduktor Elektrycznych Kolei Dojazdowych). Po wojnie, od 1945 roku pracował w resorcie Ministerstwa Komunikacji. Silnie związany był ze szkolnictwem kolejowym jako starszy asystent na Wydziale Ruchu Kolejowego Politechniki Warszawskiej (1949-1952), nauczyciel a następnie kierownik Wydziału Dróg i Mostów Technikum Kolejowego (1946-1955) i nauczyciel Zasadniczej Szkoły Zawodowej PKP (1959-1969).
Równocześnie szeroko rozwinął działalność społeczną w sporcie. Reaktywował PZLA (29 wrzesień 1945 Łódź), którego był wiceprezesem (1945-1951). Następnie uczestniczył w pracach Centralnej Komisji Sędziowskiej PZLA będąc współautorem przepisów lekkoatletycznych (1951, 1953, 1960, 1967) i „Podręcznika sędziowania zawodów lekkoatletycznych” (1971).
Wyróżniony został m.in. tytułami: Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (1954), Zasłużony Sędzia Lekkiej Atletyki (1964), Złotą Odznaką Honorową PZLA (1957) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1969).
Zmarł 20 października 1969 w Warszawie. Pochowany jest na Cmentarzu Powązkowskim (53-5-12).
*1924 Paryż: 400 m – 3. miejsce w przedb. (3 zaw.) w czasie 55.0 i odp. z konk. (zw. E. Liddell, W. Brytania – 47.6); 800 m – 6. miejsce w przedb. (6 zaw.) w czasie 2.09.0 i odp. z konk. (zw. D. Lowe, W. Bryt. – 1.52,4).
Bibl.: Słownik WF, 1995, z. 4, s. 103-104 (Ryszard Wryk); MES, t. 2, s. 230; Encyklopedia Statystyczna LA, s. 97 i dalsze; Rynkowski, Osiągnięcia, s. 18 i dalsze; Wryk, Akademicki, s. 159 i dalsze; Głuszek, Leksykon 1999, s. 288; Pawlak, Olimpijczycy, s. 189; APW, nr alb. 9201; USC Warszawa-Śródmieście, AU nr I/ 20/ 660/04.