REINDL STEFANIA (1922-1993)
trenerka, gimnastyczka klubów krakowskich, mistrzyni Polski, brązowa medalistka MŚ, uczestniczka IO w Helsinkach (1952).
Urodzona 24 lutego 1922 w Krakowie, absolwentka średniej szkoły ogólnokształcącej, trenerka, gimnastyczka (156 cm, 50 kg) klubów krakowskich: Korony, Cracovii, Wawelu i Wisły, wychowanka trenera Jerzego Lewickiego. 4-krotna reprezentantka (1949-1950) i 10-krotna mistrzyni Polski: w wieloboju (1950), w skoku (1950, 1954), na równoważni (1948, 1950, 1951), w ćwiczeniach wolnych (1948, 1950, 1954) i na poręczach (1950). Największy sukces odniosła podczas pamiętnych dla Polski MŚ w Bazylei (1950, zwycięstwo Heleny Rakoczy !) zdobywając brązowy medal w ćwiczeniach wolnych (obok 5 m. w wieloboju druż.). Wspominała: „To było dla mnie wielkie przeżycie. Nie spodziewałam się, że stanę na podium. Oczywiście, był to mój największy sukces sportowy, osiągnięty dzięki codziennym, systematycznym treningom. Dzień w dzień po szkole, a potem po pracy, ćwiczyłam od wczesnego popołudnia do późnego czasem wieczoru”. Zasłużona Mistrzyni Sportu i Zasłużona Działaczka Kultury Fizycznej. Była rozwiedziona, miała jedno dziecko. Zmarła w Krakowie 11 marca 1993.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 308 (tu błędny rok śmierci 1992); Pawlak, Olimpijczycy, s. 214; MES, t. 2, s. 341; Porada, Igrzyska, s. 835; Ksiega sportu, s. 147, 478; Kronika Sportu, s. 896, 897; KS Cracovia 1906-1986, s. 169-170
*1952 Helsinki: 4-bój ind. – 38 m. na 134 start. z notą 70.91 (zw. M. Gorochowska, ZSRR – 76.78); ćwiczenia wolne – 26 m. z notą 18.06 (zw. A. Keleti, Węgry – 19.36); równoważnia – 94 m. z notą 16.53 (zw. N. Boczarowa, ZSRR – 19.22); poręcze – 29 m. z notą 17.80 (zw. M. Korondi, Węgry – 19.40); skok przez konia -18 m. z notą 18.46 (zw. E. Kalinczuk, ZSRR – 19.20); 4-bój druż. – 8 m. na 16 start. z notą 483.72 (zw. ZSRR – 527.03). Partnerkami R. w drużynie były: D. Horzonek, Z. Kowalczyk, U. Łukomska, U. Marcińczak, S. Moroń, H. Rakoczy i B. Ślizowska.
| « powrót do listy |
