trener, strzelec zielonogórskiej Gwardii (broń długa), trzykrotny mistrz Europy juniorów, brązowy medalista ME seniorów, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 10 grudnia 1957 w Poznaniu, syn Czesława Wojciecha i Aleksandry Marii Czarneckiej, absolwent Liceum Elektronicznego w Zielonej Górze (1976) i Studium Trenerskiego przy AWF we Wrocławiu (1988). Strzelec (182 cm, 66 kg) z broni długiej, reprezentant Gwardii Zielona Góra (1971-1987). Brązowy medalista ME 1981 Titograd (karabin dowolny 3×40 strzałów – postawa klęcząc druż.), największe sukcesy odniósł w latach 1974-1976, kiedy startował w kategorii juniorów.
Był wtedy: 3-krotnym mistrzem Europy juniorów 1975 Londyn (karabin pneumatyczny 40 strzałów druż.), 1977 Rzym (karabin standard 60 strzałów leżąc ind. i druż.), wicemistrzem Europy juniorów 1976 Skopje (karabin standard 60 strzałów leżąc druż.) i brązowym medalistą ME juniorów 1974 Enschede (karabin pneumatyczny 40 strzałów ind.).
*1980 Moskwa: strzelectwo, karabin małokalibrowy 60 strzałów z pozycji leżącej, 50 m – 4 m. na 56 start. – 598 pkt. (zw, K. Varga, Węgry – 599 pkt.). Poszczególne serie: 99-100-100-99-100-100.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 332; Pawlak, Olimpijczycy, s. 242; Jurek, Kultura, s. 242; Porada, Igrzyska, s. 999; Zestawienie, Strzelectwo, s. 28, 31, 35, 40, 46; USC Poznań, AU 5187/1957/Jeżyce; Wywiad środowiskowy.
