GRUCHAŁA SYLWIA
wielka nadzieja polskiej szermierki z Gdyni, „etatowa” medalistka wielkich imprez od 1996, mistrzyni świata w drużynie (Hawana 2003), dwukrotna mistrzyni Europy, czterokrotna olimpijka, dwukrotna medalistka olimpijska.
Urodzona 6 listopada 1981 w Gdyni, córka Andrzeja i Ireny Kryszewskiej, absolwentka XI Liceum Ogólnokształcącego im. J. Kusocińskiego w Gdańsku, studentka miejscowej AWF (od 2000). Florecistka (172 cm, 63 kg) AZS-AWF Gdańsk (aktualnie Sietom AZS AWFiS Gdańsk). Wyrosła na sportsmenkę światowego formatu pod kierunkiem nauczycielki i wicedyrektorki szkoły podstawowej nr 70 w Gdyni (kierunek sportowy) Bogusławy Białek, pierwszej trenerki szermierki Anny Wojtczak – Sobczak (1992) i kontynuatora jej wysiłków, także nauczyciela i trenera (klubowego) Longina Szmita (do 2000). Potem dostała się już pod opiekuńcze skrzydła trenera kadry narodowej Tadeusza Pagińskiego.
Na krajowym podwórku: mistrzyni (1999), wicemistrzyni (1998) i trzecia zawodniczka mistrzostw Polski (1996). 3-krotna medalistka mistrzostw świata do lat 17 w konkurencji indywidualnej: srebrna na Teneryfie (1997) oraz brązowa – w South Bend (1998) i Tournoi (1996); 7-krotna medalistka mistrzostw świata do lat 20; złota z Walencji (1998), Keszthely (1999), South Bend (2000) i Gdańska (2001) w konkurencji drużynowej oraz brązowa z Keszthely (1999), South Bend (2000) i Gdańska (2001) w konkurencji indywidualnej. W konkurencji seniorek – po raz pierwszy w historii polskiej szermierki – zdobyła w drużynie wraz z Magdaleną Mroczkiewicz, Małgorzatą Wojtkowiak i Anną Rybicką tytuł mistrzyni świata po zwycięstwie w finale nad zespołem Rosji (Hawana, 2003).
Wywalczyła również srebrny medal w tej imprezie mistrzowskiej w konkurencji indywidualnej floretu. Ponadto 2-krotna medalistka MŚ w drużynie: srebrna z Seulu (1999) i brązowa z La Chaaux de Fonds (1998). Wielkie sukcesy odniosła już także podczas mistrzostw Europy zdobywając złote medale w konkurencji indywidualnej na Maderze (2000) i w Moskwie (2002) i wraz z koleżankami (Magdalena Mroczkiewicz i Anna Rybicka): brązowy na Maderze i złoty w Moskwie (tu podopieczne Tadeusza Pagińskiego pokonały kolejno Niemki 45:38, Rosjanki 44:26 i w walce o złoto Węgierki 45:40).
4-krotna olimpijka (Sydney 2000, Ateny 2004, Pekin 2008, Londyn 2012). Zdobyła dwa medale na olimpijskich arenach. W Sydney wywalczyła srebrny medal w konkurencji floret drużynowo. Partnerkami w drużynie były: A. Rybicka, B. Szewczyk – Wolnicka i M. Mroczkiewicz. Cztery lata później w Atenach w indywidualnym turnieju florecistek stanęła także na podium – tym razem wywalczyła brązowy medal. Kolejne starty w igrzyskach nie przyniosły już sukcesów w postaci medali.
*2000 Sydney: floret ind. – w 1/16 finału pokonała E. Knapek (Węgry) 15:6, w 1/8 finału przegrała z V. Vezzali (Włochy) 8:15 i odp. z konk. zajmując ostatecznie 13. msc (zw. V. Vezzali Włochy); floret druż. – Polki wygrały z Chinkami 45:33 i Niemkami 45:34, a w finale przegrały z Włoszkami 36:45, zajmując 2. msc w turnieju i zdobywając srebrny medal. Partnerkami w drużynie były: A. Rybicka, B. Szewczyk – Wolnicka i M. Mroczkiewicz.
*2004 Ateny: floret ind. – wywalczyła 3. miejsce zdobywając brązowy medal olimpijski.
*2008 Pekin: floret ind. – 20. miejsce; floret druż. – 7. msc. Partnerkami w drużynie były: Magdalena Mroczkiewicz, Małgorzata Wojtkowiak, Karolina Chlewińska.
*2012 Londyn: floret ind. – 17. miejsce; floret druż. – 5. msc. Partnerkami w drużynie były: Małgorzata Wojtkowiak, Martyna Synoradzka, Karolina Chlewińska.
Bibl.: Magazyn Olimpijski 2000, nr 8-9, s. 90, nr 10-11, s. 130, 131; Kronika 2000, s. 197, 198, 234-236; Kronika 2001, s. 200; Biuletyn PZS 1993-2000; Duński, Od Paryża, s. 232-234; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 89.