Szczepan Grajczyk



ps. „Hindus”, inżynier mechanik, wioślarz wrocławskiego AZS, olimpijczyk z Melbourne (1956) i Tokio (1964).

Urodzony 14 grudnia 1931 w Tarnowskich Górach, absolwent Politechniki Wrocławskiej (inżynier mechanik). Wioślarz miejscowego AZS (wychowanek trenera Zb. Schwarzera), 10-krotny mistrz Polski w czwórce ze sternikiem, czwórce bez sternika i ósemce (1955-1965). Największy sukces: finalista MŚ 1962 w Lucernie: 4 m. (czwórki ze sternikiem, partnerzy: M. Leszczyński, R. Lubicki, A. Nowaczyk) i 6 m. na IO w Tokio (ósemka). Także finalista ME: 1956 Bled: 4 m. (czwórki bez sternika, partnerzy: K. Błasiński, M. Nietupski, Z. Paradowski), 1959 Macon: (dwójki podwójne odp. w repesażu), 1963 Kopenhaga: 4 m. (czwórki ze sternikiem, partnerzy: M. Leszczyński, R. Lubicki, A. Nowaczyk, st. J. Pawłowski ). Mistrz Sportu, odznaczony m. in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

*1956 Melbourne: wioślarstwo, czwórki bez sternika – 2 m. w przedb. (3 osady) z czasem 6:46.3, w rep. Polacy  pokonali Kubę w czasie 8:29.3 (Kuba 8:45.4), 4 m. w półfin. (4 osady) w czasie 8:32.0, odp. z konk. Partnerami w osadzie byli: K. Błasiński, M. Nietupski i  Z. Paradowski.

*1964 Tokio: wioślarstwo, czwórki ze sternikiem – 3 m. w  przedb. (5 osad) w czasie 6:58.64, 1 m. w  rep. (4 osady) w czasie 7:11.74, 6 m. w finale (6 osad) w czasie 7:28.15 (zw. ORO/RFN – 7.00.44). Partnerami w osadzie byli: M. Leszczyński, R. Lubicki, A. Nowaczyk i st. J. Pawłowski.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 202-203 (tu brak dokładnej daty urodzenia); Pawlak, Olimpijczycy, s. 86; MES, t. 2, s. 34; Schwarzer, Dolnośląscy, s. 42; Porada, Igrzyska, s. 846, 866; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 62, 66, 81, 91; USC Tarnowskie Góry (nie figuruje w aktach urodzenia tamt  USC).