trener, narciarz i lekkoatleta w pierwszych powojennych latach, wielokrotny mistrz Polski w biegach narciarskich, trzykrotny uczestnik ZIO w St. Moritz (1948), Oslo (1952) i Cortina d’ Ampezzo (1956), gdzie był chorążym polskiej ekipy, szkoleniowiec, działacz i wychowawca młodzieży.
Urodzony 25 lutego 1923 w Kościelisku koło Zakopanego, ukończył dwie klasy gimnazjum kupieckiego i średnią szkołę zawodową, trener I kl. (1969). Narciarz (172 cm, 73 kg), biegacz, kombinator norweski, reprezentant Wisły – Gwardii Zakopane (1945-1960). Przez wiele powojennych lat czołowy biegacz i organizator życia narciarskiego (założył i prowadził na Krzeptówkach filię klubu Wisła, gdzie wyrosło wielu zawodników, w tym ok. 50 % olimpijczyków na IO w Cortinie).
18-krotny mistrz Polski w biegach na 15 km (1954 -1957), 18 km (1952, 1953), 30 km (1951, 1954, 1957) i sztafecie 4 x 10 km (1946-1949,1952-1953, 1955-1957) i 10-krotny wicemistrz kraju: na 15 km (1959), 18 km (1947-1949, 1951), 30 km (1956, 1959), 4 x 10 km (1951, 1958) i w kombinacji norweskiej (1948). Uczestnik MŚ: 1958 Lahti: 31 m. (15 km), nu. (30 km), 9 m. (4 x 10 km).
Akademicki mistrz świata 1949 Szpindlerowy Młyn – 18 km, 4-krotny wicemistrz świata 1949 Szpindlerowy Młyn (komb. nor. i czwórkombinacja, 4 x 10km), 1953 Seemering (18 km) oraz brązowy medalista akademickich MŚ 1953 Seemering (4x 10 km). Zdobywca Pucharu Kurikkali (1959 – 4 x 10 km) i 2 m. w międzynarodowych zawodach w Le Brassus (1956) i w Semmeringu /1953/. 6-krotny zwycięzca biegu o Memoriał B. Czecha i H. Marusarzówny (1946-1957) i dwukrotny zdobywca Pucharu Tatr 1949-1950. 3-krotny olimpijczyk chciał zakończyć karierę narciarską startem w igrzyskach 1960, w czym przeszkodziła mu jednak azjatycka grypa.
Startował również w lekkiej atletyce, będąc zawodnikiem klubów krakowskich: Wisły (1946-1948), Cracovii (1949-1950) i Gwardii (1950). 2-krotnie reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych z Rumunią /1949/ i Bułgarią /1950/. Brał też udział w AMŚ (1949 Budapeszt). Ponadto dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski w biegach na 1500 m (1949) i 5000 m (1950). Rekordy życiowe: 1500 m. – 4:05.0 (15 sierpnia 1950 Kraków), 5000 m – 15:43.8 (24 lipca 1949 Gdańsk).
Działacz sportowy, sędzia lekkoatletyczny i narciarski. Po zakończeniu czynnego uprawiania sportu zajął się pracą trenerską w TS „Wisła – Gwardia” Zakopane. Trener kadry narodowej biegaczy (1966-1970). Później pracował w WKS Legia Zakopane jako trener koordynator w biegach narciarskich. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Złotym Krzyżem Zasługi.
Zmarł 23 listopada 2012 roku.
*1948 St. Moritz: biegi narciarskie, 18 km – 47 m. na 83 start. z czasem 1:27.55,0 (zw. Szwed M. Lundstroem – 1:13.50,0); 4 x 10 km – 10 m. na 11 start. z czasem 2:59.19,0 (zw. Szwecja – 2:32.08,0). Partnerami w sztafecie byli: S. Bukowski, J. Daniel Krzeptowski i S. Dziedzic; kombinacja norweska – 25 m. na 39 start. z notą 352.2 (zw. Fin H. Hasu – 448.8). W biegu K. zajął 21 m. z czasem 1:27.55,0 i notą 178.5, a w skokach 34 m. – skoki 47 m, 52,5 m i 51 m z notą 173.7.
*1952 Oslo: biegi narciarskie, 18 km – 41 m. na 80 start. z czasem 1:11.40,0 (zw. Norweg H. Brenden – 1:01.34,0).
*1956 Cortina D’Ampezzo: biegi narciarskie, 15 km – 16 m. na 62 start. z czasem 52.45,0 (zw. Norweg H. Brenden – 49.39,0); 30 km – 12 m. na 54 start. z czasem 1:49.09,0 (zw. Fin V. Hakulinen – 1:44.06,0); 4 x 10 km – 9 m. na 14 start. z czasem 2:25.55,0 (zw. ZSRR – 2:15.30,0). Partnerami w sztafecie byli: J. Gąsienica Sobczak, A. Mateja i J. Rubiś.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 252-253; Pawlak, Olimpijczycy, s. 146-147; MES, t. 1, s. 319; Zdebska, Mistrzowie nart, s. 78-81; Porada, Igrzyska, s, 830, 833, 841; Fischer, Kronika, s. 221- 222; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 119 -120, 387, 391, 396, 435; USC Kościelisko, pismo z 14.11.2003 (nie figuruje w księgach urodzeń tamt. USC).