Tadeusz Śliwak (1908-1991)




ps. „Siwiec”, tłumacz, lekkoatleta klubów lwowskich i warszawskich, olimpijczyk z Berlina (1936), pilot 307. dywizjonu myśliwskiego w czasie II wojny światowej.

Urodzony 20 listopada 1908 w Buczaczu (obecnie Ukraina), absolwent gimnazjum w Stryju (1929). Należał do czołowych sprinterów lat trzydziestych startując w barwach lwowskiego Sokoła Macierzy (1929-1936) i warszawskich klubów: Legii (1937) i Syreny (1938-1939). 7-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1931-1938 (15 startów, 2 zwycięstwa indywidualne), 5-krotny rekordzista kraju (m. in. na 200 m – 22.0), 8-krotny wicemistrz Polski (m. in. na 100 m (1931), 200 m (1935) i w latach 1935, 1938, 1939 w biegu na 400 m w którym był specjalistą). Rekordy życiowe: 100 m – 10.8 (17 maja 1936 Lwów), 200 m – 22.0 (14 czerwca 1936 Lwów), 400 m -49.6 (19 września 1936 Warszawa) i trójskok – 13.69 (7 lipca 1935 Białystok).

Po wybuchu wojny przedostał się na Węgry, a następnie do Włoch, Francji i Anglii. Po przeszkoleniu latał w 307 nocnym dywizjonie myśliwskim (do 1944). Po zakończeniu działań wojennych był oblatywaczem aparatur radarowych w Colerne koło Bristolu. Potem (1946) przeniósł się do Argentyny, gdzie pracował jako tłumacz z języka hiszpańskiego, angielskiego i polskiego. W Buenos Aires (1951) ukończył Studium Lingwistyczne i wyjechał do Kanady (Toronto), gdzie z kolei kształcił się w dwuletniej szkole specjalistycznej silników Diesla (1955). Powrócił jednak do zawodu tłumacza, któremu pozostał wierny aż do emerytury (1973). Zmarł 26 lutego 1991 r.

*1936 Berlin: lekkoatletyka, sztafeta 4×400 m – 3 m. w przedb. (4 druż.) z czasem 3.17.6 i odp. z konk. (zw. W. Brytania – 3.09,0). Partnerami Śliwaka w sztafecie byli: K. Biniakowski, K. Kucharski i A. Maszewski.

Bibl.: Od Adamczaka do Zasłony (w druku); Encyklopedia Statystyczna LA; Wyniki mistrzostw Polski 1920-1939; Mecze międzypaństwowe; Głuszek, Leksykon 1999, s. 347 (tu błędna data urodzenia i brak miejscowości urodzenia); Pawlak, Olimpijczycy, s.  260 (błędy jak wyżej); Pawlak, Pamięci lotników, s. 229.