trenerka, jedna z najlepszych polskich dziewcząt w gimnastyce artystycznej, wielokrotna mistrzyni Polski, olimpijka z Seulu (1988), gdzie zdobyła tytuł „Miss Igrzysk Olimpijskich 88”.
Urodzona 15 października 1966 w Krakowie, córka Leszka i Marii Kamińskiej, absolwentka miejscowego XI Liceum Ogólnokształcącego im. M. Dąbrowskiej (1985), studiowała w krakowskiej AWF (skreślona z listy studentów w 1992).
Gimnastyczka artystyczna (160 cm, 44 kg), reprezentantka MKS Krakus Kraków (1975-1988), wychowanka trenerki Krystyny Georgiew.
Zaczynała jako dziesięciolatka i startowała przez 12 sezonów zdobywając w tym czasie 9-krotnie tytuł mistrzyni Polski: w wieloboju (1984, 1987), w ćwiczeniach z obręczą (1984, 1987), skakanką (1987), piłką (1983), wstążką (1984) i maczugami (1984, 1987). Najlepsze miejsca: w ME (8.), w MŚ (15.) i IO (7.).
Medalistka Światowego Pucharu Tańca (1990). Miss Igrzysk Olimpijskich w Seulu (1988). Kiedy żegnała się z karierą zawodniczą (15 października 1988 w Krakowie, to także jej dzień urodzin i imienin) powiedziała do przyjaciół: „Kochałam to co robiłam, choć czasem bardzo, ale to bardzo, byłam zmęczona. Gimnastyka artystyczna, to był dla mnie taki kochany kierat. Teraz po 12 latach startów – zatrzymał się”.
*1988 Seul: gimnastyka artystyczna, 4-bój ind. – w elim. (39 zaw.) zajęła 9. miejsce – 38.850, 7. w finale – 58.625 (zw. M. Łobacz, ZSRR – 60.000).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 188; Pawlak, Olimpijczycy, s. 69, 70; Kronika Sportu, s. 892, 893; AAWF Kraków, nr alb. 7254 / S.
