Małgorzata Tlałka-Mogore-Długosz




trenerka, narciarka, alpejka, wraz z siostrą bliźniaczką czołowe zawodniczki świata lat osiemdziesiątych, mistrzyni Polski i Francji, olimpijka: reprezentantka barw biało-czerwonych (1984) i trójkolorowych (1988), szósta w slalomie specjalnym w Sarajewie, najlepsza z Polek w historii naszych startów w ZIO.

Urodzona 27 kwietnia 1963 w Zakopanem, córka Jana (łyżwiarza szybkiego WKS Zakopane, mistrza i rekordzisty Polski) i Stanisławy Stopkówny  (narciarka, biegaczka, członkini kadry narodowej), absolwentka szkoły średniej, trenerka. Narciarka (174 cm, 64 kg), specjalistka konkurencji alpejskich, reprezentantka WKS Legii Zakopane 1978-1985 (wychowanka trenera klubowego Stanisława Gogólskiego i podopieczna trenera kadry Andrzeja Kozaka) i francuskiego Ski Club La Clasus (1986-1991).

Wraz z siostrą Dorotą, jako pierwsze polskie alpejki znalazły się w ścisłej czołówce narciarstwa alpejskiego lat osiemdziesiątych, zajmując punktowane miejsca w zawodach o PŚ, MŚ i IO. W październiku 1985, by pozostać z siostrą (która wyszła za mąż za Christiana Mogore) we Francji i otrzymać obywatelstwo tego kraju, zawarła fikcyjny związek małżeński) z młodszym bratem Christiana. Startowała potem i reprezentowała barwy trójkolorowych.

9-krotna mistrzyni Polski: w slalomie spec. (1982, 1984-1985), slalomie gigancie (1984-1985), super gigancie (1985) i kombinacji (1983-1985). 4-krotna wicemistrzyni kraju:  w slalomie (1981), slalomie gigancie /1981/ i kombinacji (1981-1982). 2-krotna  mistrzyni Francji: w slalomie (1987) i slalomie  równoległym (1988). 2-krotna wicemistrzyni Francji: w slalomie (1986) i slalomie gigancie (1986). Uczestniczka MŚ: 1982 Schladming: 28 m. (slalom gigant) nie uk. (slalom), 9 m. (komb); 1985 Bormio,: 27 m. (slalom gigant), 7 m. (slalom), 16 m. (komb.); 1987 Crans  Montana: 7 m. (slalom gigant), 16 m. /slalom gigant/, 6 m. (slalom specjalny). Miejsca w Pucharze Świata: 1982: 30 m., 1983: 22 m., 1984: 23 m., 1985: 28 m., 1986: 22 m. 4-krotna medalistka Uniwersjady: 1983 Borowiec: 3m. (slalom), 3 m. (slalom gigant); 1985 Belluno: 2 m. (komb.); 1991 Sapporo: 1 m. (komb). Zwyciężczyni zawodów Wielka Nagroda Słowacji (1985 – slalom, kombinacja).

W plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszych sportowców Polski (1983) zajęła 10. miejsce.

*1984 Sarajewo: narciarstwo alpejskie, slalom specjalny – 6 m. na 54 start. z czasem 1.37,97. I przejazd 49,20, II przejazd 48,77 (zw. P. Magoni, Włochy – 1.36,47). Jest to najlepszy wynik z wszystkich startów Polek w ZIO w konk. alpejskich.

*1988 Calgary /w barwach Francji/: narciarstwo alpejskie, slalom gigant – 19 m.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 351; Pawlak, Olimpijczycy, s. 265; Zdebska, Mistrzowie nart, s. 118-122; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 213, 355, 356; Szatkowski, 50 lat WKS Zakopane, s. 262-272; Żemantowski, Łyżwiarski jubileusz, s. 86-87.