technik-górnik, pięściarz z Wielkich Hajduków, mistrz Polski wagi piórkowej (1951), olimpijczyk z Londynu (1948).
Urodzony 13 lipca 1927 w Wielkich Hajdukach, syn Wawrzyńca i Elżbiety Kubata, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej (technik – górnik). Pięściarz wagi koguciej i piórkowej: Batorego Chorzów (1945-1950), Stali Chorzów (1951-1954) i Stali Łabędy (1954), mistrz Polski wagi piórkowej (1951), 8-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1947-1951 (5 zwycięstw, 3 porażki). W sumie stoczył 264 walki (226 zwycięstw, 13 remisów, 25 porażek).
Zmarł w Chorzowie 5 lutego 1977 roku i tam też jest pochowany.
*1948 Londyn: boks, w. kogucia – w pierwszej kolejce przegrał na punkty z Chilijczykiem Celestine Gonzalesem Henriquezem, odp. z konk (zw. T. Csik, Węgry).