ps. „Buldog”, trener, czołowy szosowiec Polski, olimpijczyk z Berlina (1936).
Urodzony 9 września 1909 w Warszawie, syn Antoniego i Marianny Wiśniewskiej, absolwent szkoły średniej, reprezentant stołecznych klubów Legii (1928-1933) i Iskry (1934-1936) był czołowym szosowcem Polski końca lat dwudziestych i połowy lat trzydziestych. Jeden z głównych bohaterów I Biegu Dookoła Polski (1928) w którym stoczył heroiczną walkę o zwycięstwo z Feliksem Więckiem zajmując ostatecznie 2 m. (wynik ten powtórzył w Tour de Pologne 1933).
Szosowy mistrz (1934) i wicemistrz Polski (1935, 1936) w wyścigach ze wspólnego startu, 2-krotny uczestnik szosowych mistrzostw świata (1932, 1934). Po wycofaniu się z życia zawodniczego (po igrzyskach) – pracował (jako trener) z młodzieżą kolarską. Wojnę przeżył w Warszawie, a po jej zakończeniu jego kontakty ze środowiskiem kolarskim były incydentalne.
Zmarł w Warszawie 2 września 1981.
*1936 Berlin: kolarstwo, szosowy wyścig ind. (100 km) – 38-99 m. (ex aequo ) na 99 start. bez zmierzonego czasu (zw. Francuz R. Charpentier – 2:33.05); klasyfikacja drużynowa (nieoficjalna ) – 6-17 m. na 17 start. bez zmierzonego czasu (zw. Francja – 7:39.16,2). Z Oleckim drużynę tworzyli: M. Kapiak , W. Starzyński i S. Zieliński.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 287 (tu brak podstawowych danych biograficznych; w czasie igrzysk berlińskich był zawodnikiem Iskry, a nie Legii); Pawlak , Olimpijczycy, s. 187 (tu tylko błędny rok urodzenia 1899 i przynależność klubowa Legia); Tuszyński, 100 lat WTC, s. 98 i dalsze; Tuszyński, Złota księga, s. 146 i dalsze; Kronika sportu, s. 910; USC Warszawa Wola, akt ur. (19.11.2001).