JĘDRZEJEWSKI WŁADYSŁAW
spawacz, pięściarz rodem z Zawiercia zwany „nieustraszonym Władziem”, olimpijczyk z Rzymu (1960) i Tokio (1964).
Urodzony 23 kwietnia 1935 w Zawierciu koło Sosnowca, syn Józefa i Heleny Drabek, wykształcenie podstawowe, spawacz (188 cm, 95 kg). Bokser wagi ciężkiej Włókniarza Zawiercie (1954-1957), Motoru Łabędy (1957-1958), ŁTS Stal Łabędy (1959-1961) i Hutnika Nowa Huta (1962-1969). 5-krotny mistrz Polski (1957, 1960-1962, 1965), 2-krotny drużynowy mistrz kraju w barwach Hutnika Nowa Huta (1963/64, 1966/67) i 22-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1957-1965 (16 zwycięstw, 6 porażek). Mimo niebywałej waleczności w ringu nie odniósł większych sukcesów na arenie międzynarodowej (słabe jak na wagę ciężką warunki fizyczne, brak nokautującego ciosu, widoczne braki techniczne). 2-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1959, 1963), zdobył w Lucernie (1959) brązowy medal (przegrał w półfin. z Andriejem Abramowem ZSRR). Dwukrotny triumfator Turnieju Przedolimpijskiego PZB i „Trybuny Ludu” (1958, 1965). Z 230 stoczonych walk – 188 wygrał, 2 zremisował i 40 przegrał. Żonaty (dwoje dzieci). Córka Ewa jest koszykarką. Mieszka w Krakowie.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 215-216; Osmólski, Leksykon boksu, s. 72; Pawlak, Olimpijczycy, s. 103-104; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 61; Zmarzlik, Bij mistrza, s. 163-169; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 95-96; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 188, 191; USC Zawiercie, AU 197/1944.
*1960 Rzym: w. ciężka – w pierwszej kolejce przegrał na skutek przewagi w I rundzie z Danielem Bekkerem (Płd. Afryka), odp. z konk. (zw. F. De Piccoli, Włochy).
*1964 Tokio: w. ciężka – w pierwszej kolejce przegrał przez tko. w I rundzie z Wadimem Jemielianowem (ZSRR) i odp. z konk. (zw. J. Frazier, USA).
| « powrót do listy |
