ZIELIŃSKI WŁADYSŁAW
jubiler (grawer), kajakarz, wieloletni reprezentant warszawskiej Spójni, ponad 30-krotny mistrz Polski, mistrz świata (ze Stefanem Kapłaniakiem), medalista mistrzostw Europy, 3-krotny uczestnik IO (1960, 1964, 1968), brązowy medalista olimpijski (1960) – też ze Stefanem Kapłaniakiem.
Urodzony 24 lipca 1935 w Warszawie, syn Stanisława i Anieli, absolwent miejscowego Technikum Precyzyjnego. Kajakarz (179 cm, 80 kg), reprezentant stołecznej Spójni (cała kariera sportowa do 1971), wychowanek trenera Stanisława Zantary. Pływanie rozpoczął na Wiśle (z ojcem łowił ryby), a kiedy miał czternaście lat wsiadł do kajaka. Wprawdzie Zieliński – senior uważał, że na wodzie można uprawiać tylko wioślarstwo (kajaki to turystyczna zabawa), ale kiedy przyszły pierwsze sukcesy uszanował decyzję syna, który wciągnął do wodnej rywalizacji także brata Jacka. Bardzo lubił z nim startować, ale największe sukcesy odniósł w parze z najlepszym wówczas kajakarzem w kraju – Stefanem Kapłaniakiem.
Tytuł mistrza świata zdobyty wspólnie w Pradze już w 1958 wprowadził go do gron najlepszych. Pozostawał w światowej ekstraklasie przez kilka następnych lat i do złotego medalu MŚ dorzucił (także w towarzystwie Kapłaniaka) brązowy medal olimpijski. Długą i bogatą karierę sportową przerwał wypadek drogowy (1971, złamanie nogi, uszkodzenie barku). 33-krotny mistrz Polski w K-1 500 m (1960), K-1 4×500 m (1958, 1960, 1961), K-2 500 m (1959, 1960, 1961, 1962, 1965), K-2 1000 m (1954, 1959, 1960, 1961, 1962,1963), K-2 10000 m (1962, 1963), K-4 500 m (1957, 1959, 1962, 1963, 1965, 1966, 1968), K-4 1000 m (1958, 1959, 1960, 1962, 1963, 1966, 1968,1969), K-4 10000 m (1959). Mistrz świata 1958 Praga (K-2 500 m). Medalista ME: brązowy 1959 Duisburg (K-2 500 m, z Jackiem Zielińskim i K-1 4×500 m, partnerzy: S. Kapłaniak, K, Koszieras, R. Skwarski), srebrny 1961 Poznań (K-2 500 m, z S. Kapłaniakiem). 5-krotny finalista MŚ 1958 Praga: 4. msc (K-2 1000 m), 4. msc (K-1 4×500 m), 1963 Jajce: 4. msc (K-2 500 m), 5. msc (K-1 4×500 m), 1966 Berlin: 4. msc (K-4 1000 m). 6-krotny finalista ME 1957 Gandawa: 4. msc (K-1 4×500 m), 7. msc (K-2 500 m), 1963: Jajce 4. msc (K-2 500 m), 5. msc (K-1 4×500 m), 1965 Snagov: 5. msc (K-2 500 m), 5. msc (K-1 4×500 m). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP.
*1960 Rzym: kaj. dwójki 1000 m – 3. w przedb. (8 osad) z czasem 3.39,41, 1. msc w półfin. (6 osad) z czasem 3.48,62, 3. msc w finale (9 osad) z czasem 3.37,34, zdobywając brązowy medal (zw. G. Frederiksson, S. Sjödelius, Szwecja – 3.34,73). Partnerem był S. Kapłaniak; kaj. 4×500 m – 4. w przedb. (6 zesp.) z czasem 8.06,98, 2. msc w rep. (4 zesp.) z czasem 8.06,80, 2. msc w półfin. (4 zesp.) z czasem 7.57,54, 4. msc w finale (6 zesp.) z czasem 7.49,93 (zw. osada NRD/RFN: D. Krause, P. Lange, G. Perleberg, F. Wentzke – 7.39,43). Partnerami w sztafecie byli: S. Kapłaniak, R. Marchlik i R. Skwarski.
*1964 Tokio: kaj. dwójki 1000 m – 3. w przedb. (4 osady) z czasem 3.52,49, 4. msc w półfin. (4 osady) z czasem 3.49,24, odp. z konk. (zw. w finale S. Sjödelius, G. Utterber, Szwecja – 3.38,54). Partnerem był S. Kapłaniak.
*1968 Meksyk: kaj. czwórki 1000 m – 3. w przedb. (6 osad) z czasem 3.21,7, 3. msc w półfin. (5 osad) z czasem 3.21,29, 8. msc w finale (9 osad) z czasem 3.22,10 (zw. osada Norwegii: S. Amundsen, T. Berger, J. Johansen, E. Soby – 3.14,38). Partnerami w osadzie byli: E. Janusz, R. Marchlik i R. Piszcz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 377; Pawlak, Olimpijczycy, s. 298; Duński, Od Paryża, s. 1082-1083; MES, t. 2, s. 669; Przewodnik Iskier, s. 183; Porada, Igrzyska , s. 851, 862, 872; Księga sportu polskiego 1944-1974, s. 483, 485, 486, 487; Dokumentation Des Kanu-Rennsports, v. 1, 1933-1990, s. 14, 17, 41, 137, 206.