JAREMSKI ZBIGNIEW (1949-2011)
ps. „Jarema”, pracownik Górnika Zabrze, czołowy czterystumetrowiec lat siedemdziesiątych, srebrny medalista olimpijski w sztafecie 4 x 400 m z Montrealu (1976).
Urodzony 19 czerwca 1949 w Zabrzu, w górniczej rodzinie Mieczysława i Eleonory Baduszki (nauczycielka). Ukończył miejscowe Technikum Górnicze i rozpoczął zaoczne studia w AWF w Poznaniu (1974), których jednak nie ukończył. Nazwany wśród kolegów „Jaremą”, chłopak z płomienną charakterystyczną rudą czupryną, rozpoczął sprinterską karierę w Górniku Zabrze (1969) i tam ją skończył (1980 – trener Jarosław Krueger), ale ze swoim klubem nigdy się nie rozstał (pracownik na wielu stanowiskach).
Zaangażowany, pracowity i ambitny sprinter był 22-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych 1971-1980 (34 starty, 2 zwycięstwa indywidualne). 6-krotny mistrz kraju: w biegu na 400 m (1972, 1973, 1975) i sztafecie 4 x 400 (1973, 1975, 1976) i 3-krotny rekordzista Polski również w sztafecie 4 x 400 (od 3.08.5 w 1973 do 3.07.2 w 1976). W tej specjalności (znając doskonale zasady koleżeńskiej współpracy i współodpowiedzialności za wynik zespołu) odniósł największe sukcesy.
Mimo znakomitej dyspozycji już w roku 1972 (decyzje trenera Gerarda Macha), medal olimpijski zdobył dopiero cztery lata później (biegając podobnie jak w Monachium na trzeciej zmianie). Uczestnik mistrzostw Europy w Pradze (1978), gdzie, także w sztafecie 4 x 400 m zdobył srebrny medal – 3.03.6 (zw. RFN – 3.02.00). Rekordy życiowe: 100 m – 10.6 (16 maja 1970 Zabrze), 200 m – 20.8 (27 maja 1972 Warszawa) i 21.25 (13 czerwca 1976 Fürth) , 400 m – 45.7 (9 sierpnia 1972 Warszawa) i 45.93 (18 sierpnia 1972 Warszawa). Żonaty (syn Tomasz był piłkarzem). Mistrz sportu, odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Zmarł 3 stycznia 2011 roku.
*1972 Monachium: 400 m – 2. msc w IX przedb. (7 zaw.) z czasem 46.20, 3. msc w IV ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 46.52, nie stanął do biegu półfin. (oszczędzano go przed sztafetą), odp. z konk. (zw. V. Matthews, USA – 44.66); 4 x 400 m – 1. msc w III przedb. (6 zesp.) z czasem 3.02.5, 5. msc w finale (8 zesp.) z czasem 3.01.1 (zw. Kenia – 2.59.8). Partnerami w sztafecie byli: A. Badeński (na ostatniej zmianie otrzymał pałeczkę od Jaremskiego na drugiej pozycji), J. Balachowski i J. Werner.
*1976 Montreal: 400 m – 3. msc w I przedb. (8 zaw.) z czasem 46.68, 6. msc w IV ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 47.10, odp. z konk. (zw. A. Juantorena, Kuba – 44.26); 4 x 400 m – 1. msc w II przedb. (8 zesp.) w czasie 3.03.03, 2. msc w finale (8 zesp.) w czasie 3.01.43 (zw. USA – 2.58.65) zdobywając srebrny medal. Partnerami w sztafecie byli: J. Pietrzyk, R. Podlas i J. Werner.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 213; Pawlak, Olimpijczycy, s. 101 (tu błędnie absolwent AWF Poznań); Duński, Od Paryża, s. 274-275; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 42, 324-325; MP mężczyzn 1945-2001 (oprac. PZLA niepubl.); Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 23, 25, 27, 29, 116, 120, 124, 133, 151; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 61 (tu błędna ilość tytułów mistrza Polski); MES, t. 1, s. 231; „Lekkoatletyka”, 1972, nr 11, s. 11, 14, 1976, nr 10, s. 16, 17, 19; AAWF Poznań (studia zaoczne, skreślony z listy studentów 1974).