długodystansowiec z Krakowa, olimpijczyk (maratończyk) z IO w Moskwie (1980).
Urodzony 21 października 1951 w Krakowie, absolwent miejscowego Technikum Hutniczo-Mechanicznego (1970), student krakowskiej Politechniki (nie ukończył?).
Lekkoatleta (171 cm / 61 kg) MKS Krakus Nowa Huta (1968-1969), tamtejszego Hutnika (1970-1974) i krakowskiej Wisły (1974-1986) specjalizujący się w biegu maratońskim, wychowanek trenera Witolda Kucharskiego, podopieczny trenerów: Henryka Polaka i Jana Puchera.
5-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1973-1981 (5 startów, 1 zwycięstwo indywidualne) i 6-krotny mistrz Polski: w maratonie (1979, 1980), półmaratonie (1978, 1979), biegu przeł. 6 km (1974) i biegu przeł. 12 km (1977). Rekordy życiowe: 5000 m – 13.40.14 (22 sierpnia 1976 Warszawa), 10000 m – 28.35.0 (27 czerwca 1975 Bydgoszcz), maraton – 2:12.21.0 (6 kwietnia 1986 Dębno). Poza tym startował m.in.: Uniwersjadzie w Moskwie (1973), gdzie w biegu na 10000 m zajął 18. miejsce i Pucharze Europy w maratonie we francuskim Agen (1981), gdzie nie ukończył konkurencji. Mistrz Sportu. Trener.
*1980 Moskwa: lekkoatletyka, maraton – 26. na 74 start. z czasem 2:20.03.0 (zw. W. Cierpiński, NRD – 2:11.03.0).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 299; Pawlak, Olimpijczycy, s. 203 (tu absolwent Politechniki Krakowskiej, inżynier); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 49, 350; Dziekoński, Maraton mężczyzn 1946-1986, s. 107; MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 38, 40, 42, 139, 153; „Lekkoatletyka”, 1980, nr 10, s. 11; Poznajmy ich bliżej, Siódmy maraton, „Lekkoatletyka”, 1980, nr 7, s. 27-28.
