Zbigniew Schwarzer (Szwarc) (1928-2008)



ps. „Pan kolega”, nauczyciel akademicki, trener, wioślarz wrocławskiego AZS, 19-krotny mistrz Polski, finalista ME, dwukrotny finalista IO w Helsinkach (1952) i Melbourne (1956).

Urodzony 12 stycznia 1928 w Poznaniu, syn Józefa Wojciecha (kapitan WP) i Stanisławy. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Trzebnicy (1946) oraz Studium WF Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej (od 1946), później WSWF we Wrocławiu (1952), gdzie otrzymał tytuł magistra wf i doktoryzował się (1985).

Wioślarz (192 cm / 85 kg), reprezentant miejscowego AZS (1946-1958). 19-krotny mistrz Polski w dwójkach  bez sternika, dwójkach ze sternikiem, czwórkach bez sternika, czwórkach ze sternikiem i ósemkach /1949-58/, brązowy medalista ME 1957 Duisburg (dwójki ze sternikiem, partnerzy: H. Jagodziński, st. B. Mainka) i finalista ME 1955 Gandawa: 4. /dwójki ze sternikiem/ i 1956 Bled: 5. /dwójki  ze sternikiem/, w składzie z H. Jagodzińskim i st. B. Mainką.

Największe sukcesy odniósł na IO, będąc zarówno w Helsinkach (1952) jak i Melbourne (1956) w finale olimpijskim.

Po zakończeniu kariery zawodniczej wybitny szkoleniowiec, działacz, sędzia, organizator i popularyzator wioślarstwa, m.in. organizator pierwszych specjalizacji trenerskich w wioślarstwie, trener, pod którego kierunkiem polskie osady zdobyły 2 brązowe medale ME, dwukrotnie uczestniczyły w finałach IO i MŚ oraz zdobyły 39 tytułów MP. Trener wioślarzy-olimpijczyków (1964, 1976). Autor wielu publikacji z zakresu teorii treningu wioślarskiego i historii kultury fizycznej. Brat olimpijczyka Edwarda Schwarzera.

Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi.

Zmarł 14 kwietnia 2008 roku we Wrocławiu.

*1952 Helsinki: wioślarstwo, czwórki bez sternika – 3. msc w przedb. (4 osady) z czasem 6:43.0, 1. msc w rep. (3 osady) z czasem 6:45.9, 1. msc w rep. półfin. (3 osady) z czasem 6:43.0, 5. msc w finale (5 osad) z czasem 7:28.2 (zw. Jugosławia – 7:16.0). Partnerami w osadzie byli: H. Jagodziński, E. Schwarzer i Z. Żarnowiecki.

*1956 Melbourne: wioślarstwo, dwójki ze sternikiem – 2. msc w przedb. (3 osady) z czasem 7:43.7, 1. msc w półfin. (4 osady) 9:22.8, 4. msc w finale (4 osady) z czasem 8:31.5 (zw. USA – 8:26.1). Partnerami w osadzie byli: H. Jagodziński i st. B. Mainka.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 316-317 /tu błędnie abs. WSWF Poznań/; Pawlak, Olimpijczycy, s. 225; MES, t. 2, s. 387; Schwarzer, Dolnośląscy, s. 42, 56, 71; Księga sportu 1944-74, s. 441; Porada, Igrzyska, s. 839; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 62, 81; USC Poznań, AU 112/1928/I (tu pisownia nazwiska: Szwarc); AAWF Wrocław, sygn. 132 (S).