urzędnik, instruktor, piłkarz krakowskich i warszawskich drużyn, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Urodzony 9 maja 1930 w Krakowie, absolwent szkoły ogólnokształcącej, instruktor w warszawskiej Legii (1962-1980). Piłkarz (171 cm, 66 kg) – lewy pomocnik, wychowanek Garbarni Kraków (1945-1951) i 1953-1964, liga), zawodnik Legii Warszawa, gdzie w ciągu dwóch sezonów ligowych (1952-1953) rozegrał 31 meczów i strzelił 2 gole.
7-krotny reprezentant Polski, zadebiutował w meczu z Rumunią (1952) i zakończył reprezentacyjny staż w spotkaniu z NRD (1954).
Zmarł 21 grudnia 2017 roku.
*1952 Helsinki: pomocnik drużyny piłkarskiej, która w pierwszym meczu elim. pokonała Francję 2:1, a w drugim przegrała z Danią 0:2 i odp. z konk. Bieniek wystąpił w meczu z Francją. Skład drużyny zob. Alszer Henryk.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 157 (tu błędnie rok urodzenia 1931); Pawlak, Olimpijczycy, s. 32 (tu także: ur. 1931); EP Fuji: Legia, s. 173, Biało-Czerwoni, t. 20, s. 164; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 358.