Zenon Czechowski

CZECHOWSKI ZENON (1946-2016)

kierowca mechanik, kolarz poznańskiego Lecha, wspaniały kapitan polskiej reprezentacji na trasie Wyścigu Pokoju, mistrz Polski, uczestnik mistrzostw świata, olimpijczyk z Meksyku (1968).

Urodzony 19 listopada 1946 w Poznaniu, syn Bolesława i Teofilii Nawrockiej, absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego nr 6 (1977), kierowca mechanik, instruktor sportu. Kolarz szosowy (176 cm, 75 kg) Lecha Poznań 1961-1972 (podczas służby wojskowej 1966-1967 Legia Warszawa), wychowanek trenera Jerzego Wielowieyskiego (trenerzy kadry narodowej: Henryk Łasak i Andrzej Trochanowski). Jeden z najlepszych szosowców polskich lat sześćdziesiątych. Jego wielki talent dojrzewał na trasach Wyścigu Pokoju (debiut w 1967 – wygrał dwa etapy), gdzie był świetnym kapitanem biało-czerwonych. Sympatyczny, skromny, koleżeński, lubiany. Po wypadku i kontuzji (1972) zaskoczył wszystkich (nawet Henryka Łasaka) i przedwcześnie zakończył karierę zawodniczą (już nie pojechał na IO w Monachium). Był u szczytu sławy, kiedy podczas Wyścigu Pokoju (1971 wraz z Ryszardem Szurkowskim przewodził peletonowi zajmując w klasyfikacji ind. i druż. – 2 m. 2-krotny mistrz Polski w jeździe druż. (1966, 1967), wicemistrz w szosowym wyścigu ind. (1967) oraz 2-krotnie brązowy medalista MP: szosa ind. (1969) i dwójki (1970). 5-krotny uczestnik Wyścigu Pokoju: 1967 /17/, 1968 /10/, 1969 /23/, 1970 /6/, 1971 /2/. Był członkiem zwycięskich drużyn polskich: 1967, 1968, 1970. Także 5-krotny uczestnik MŚ (1966, 1967, 1969, 1970, 1971); najlepsze miejsce w konk. ind.: 15 (1969) i druż: 7 (1967). Wygrał m. in. wyścig Dziennika Łódzkiego (1971) i zajął 2 m. w Wielkiej Nagrodzie Annaby (1972).

Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim OOP.

Zmarł 17 listopada 2016 roku w Poznaniu.

*1968 Meksyk: szosa ind. (196.200 km) – nie ukończył konk.; szosa druż. (101,908 km) – 6 m. na 30 start. zesp. z czasem 2:14.40,98 (zw. Holandia – 2:07.49,06). Partnerami w drużynie byli: A. Bławdzin, M. Kegel i J. Magiera.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 174; Pawlak, Olimpijczycy, s. 52-53 (szczątkowe i błędne dane dot. zawodnika); MES, t. 1, s. 126 (tu błędna data urodzenia 19 września); Porada, Igrzyska, s. 872; Iskier przewodnik, s. 214; Tuszyński, Wyścig Pokoju 1948-2001, s. 157; Bogusz, 100 lat kolarstwa łódzkiego, s. 79; Tuszyński, Od Dynasów, s. 350;  Tuszyński, Złota księga, s. 227; Tuszyński, 100 lat WTC, s. 321 i dalsze; Wywiad środowiskowy.