trenerka, gimnastyczka klubów krakowskich, olimpijka z Helsinek (1952).
Urodzona 30 kwietnia 1929 w Krakowie, córka Henryka i Marii Słowińskiej, absolwentka szkoły średniej. Gimnastyczka (162 cm, 58 kg), reprezentantka klubów krakowskich: Ogniwa i Wawelu (kariera sportowa 1946-1952), wychowanka trener Janiny Skirlińskiej.
Mistrzyni Polski na równoważni (1949), finalistka MŚ 1950 w Bazylei: 5. (wielobój druż.), 11. na 53 start. (wielobój ind.). Sędzia gimnastyki. Mistrz Sportu.
*1952 Helsinki: gimnastyka, 4-bój ind. – 67. miejsce na 134 start. z notą 69.20 (zw. M. Gorochowska, ZSRR – 76.78); ćwiczenia wolne – 51. z notą 17.69 (zw. A. Keleti, Węgry – 19.36); równoważnia – 56. z notą 17.30 (zw. N. Boczarowa, ZSRR – 19.22); poręcze – 78. z notą 16.92 (zw. M. Korondi, Węgry – 19.40); skok przez konia – 93. z notą 17.29 (zw. E. Kalinczuk, ZSRR – 19.20); 4-bój druż. – 8. na 16 start. z notą 483.72 (zw. ZSRR – 527.03). Partnerkami w drużynie były: D. Horzonek, U. Łukomska, U. Marcińczak, S. Moroń, H. Rakoczy, S. Reindl i B. Ślizowska.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 237; Pawlak, Olimpijczycy, s. 129; Porada, Igrzyska, s. 835; Kronika Sportu, s. 896; Wywiad środowiskowy.
